Korzystając z okazji, że blog uruchamiam tuż przed Świętami Bożego Narodzenia, życzę Wam wszystkiego dobrego. Świąt spędzonych w ciepłym gronie rodzinnym. Dużo szczęścia, zdrowia i radości! Oraz głowy pełnej nowych pomysłów.
Rozmowy przy stole wigilijnym to dobry moment, żeby pokazać swoje prace swoim najbliższym i opowiedzieć kryjącą się za tym historię. Nie ma to jak wspomnienia o naprawionej zabawce dziecka czy odmalowaniu pokoju zabazgranego kredkami. A może posmarowane skrzypiące drzwi u dziadka? A może wymienione szczotki w wiertarce wujka? Jestem pewien, że znacie setki takich historii kiedy wasze umiejętności dały radość drugiej osobie. I o to w tym wszystkim właśnie chodzi żeby wywołać uśmiech na jak największej ilości twarzy.
Mi szczególnie okres przedświąteczny kojarzy się z przygotowaniami i setkami małych drobiazgów, które trzeba poprawić. Przecież do jednych z najważniejszych zadań należy odpowiednio udekorować choinkę, elementy domu i odpowiednio podłączyć światełka. Należy spełnić wszystkie prośby i życzenia żony i małego synka. Tak żeby czuli klimat świąt. I czasem trzeba się nieźle nakombinować zanim uda się zawiesić w oknach ozdóbki. Taśma dwustronna nie działa jeżeli zmiany temperatury są zbyt duże.
Nasza choinka nie wyróżnia się bardzo od innych wyglądem bo w większości to te same ozdoby, które wszyscy są w stanie kupić. Tu jednak ważniejsze są historie idące za tymi ozdobami. Część tych ozdób to pierwsze ozdoby jakie kupiliśmy jako rodzina. Inne zostały kupione specjalnie z materiałów nietłukących kiedy nasz syn był malutki i szklane bombki były dla niego zbyt niebezpieczne. No i oczywiście ozdoby otrzymane w prezencie z przedszkola podczas wigilijek. W ten sposób czujemy sentyment do wszystkiego co mamy na choince.
Jedna ozdoba jest jednak wyjątkowa bo zrobiona własnoręcznie przez moją ciocię. Anioł na szczycie jest wyhaftowany z niesamowitą precyzją i cierpliwością. Jestem pełen podziwu dla włożonego w tą pracę serca i podziwiam wspaniały efekt.
Polecam Wam otaczanie się przedmiotami z historią. A jeśli jeszcze takich nie macie to nic nie stoi na przeszkodzie, aby zacząć te historie tworzyć. Nawet niczym nie wyróżniający się fotel staje się czymś ważnym jeżeli to ulubiony fotel taty, na którym zwykle czyta. Napiszcie swoje historie w komentarzach. Niech te Święta mają duszę.
Wesołych Świąt!